II - 21K - Alpriate - Villafranca de Xira

De Camino brengt je daar naar toe waar je van wegloopt. 

Voilà, de kop was er gisteren af, vandaag werd het de nek. Het werd nog een gezellige avond gisteren. 2 Italianen en 1 Nieuw Zeelandse dame. Michaella en Gianni kwamen beiden uit Milaan maar kenden elkaar van haar noch pluim. Michèle kwam uit Nieuw Zeeland maar woont in Maastricht. Van de hospitalera kregen we elk nog 3 kussen vooraleer ze terug naar huis ging. Een lieve dame, je vraagt je af waar ze dit altruïsme blijven halen. Onbezoldigd maar met een groot hart voor medemens.
Voor 6 euro had ik daar heel goed gegeten. Bifana, van de Philiep geleerd, met olijven, kaas, brood, kalfsvlees en een groentenschotel. Een volle karaf van 1 liter witte wijn en nog een troske druiven. Ik was daarmee kontent.

Heb ondertussen al uitgebreid gedouchet. Daarna ben ik een kebabzaakje binnengeduikeld, het is net of de prijzen worden hier door 2 worden gedeeld. In het hostel hier is er airco. Toen ik naar die kebab wandelde voelde ik maar eerst het verschil. De warmte valt als een blok lood op je lijf.  

 

Rond een uur of 9 ben ik vertrokken vandaag , op het duizendste gemakske want het was een kort wandelingetje. 20 paaltjes. 

Maar het ging niet vooruit, gedurig de afstand nakijken, nee er schortte iets. Er zijn zo van die dagen. Een heel saaie weg was het op een stukje natuurreservaat na, eerder een bamboodoolhof, en de laatste 4 km die over een nette wandelboulevard liepen tot in Villafranca de Xira.  De rest was voorsteeds gebied met industrie en rijwegen vol zwerfvuil tot hoofdwegen zonder voetpaden. Op 10 geef ik een 2 voor deze trip.

Met de ogen toe kon je je wel in het zuiden wanen, de krekels hielden geen moment op met hun getsjirp. Met de ogen open waande je je soms in oorlogsgebied. Krotten, slecht onderhouden wegen, vervallen magazijnen, ingestortte daken en overal pakken vuil tot zelfs regelrechte openbare stortplaatsen. Foei Portugal, dit had ik niet verwacht.

Het was warm, op 15km heb ik me in een buskotje gezet om te rusten. Het dipje kwam. Ik ben er in slaap gevallen. Van de warmte denk ik. Jongens, het was hier gloeiend heet. Gisteren ook maar vandaag werd er nog schepje bijgezwierd.  Er stond wel iets meer wind. Ik heb zeker 4 liter water binnengespeeld en 2 uur rust genomen over de ganse wandeling heen. Heet, er liep geen kat op straat nochthans was het zondag. Zelfs van mijn ellebogen liep het zweet er af. Geen idee hoe warm het was maar Michaella die hier ook in het hostel logeert meldde me dat het om 2 uur 39°C was. Daar vallen de kiekens mee van hun stok. Niet moeilijk dat ik daar in dat buskotje in slaap viel. Morgen wordt hetzelfde weer verwacht. Misschien wat vroeger proberen te vertrekken ? Op die wandelboulevard heb ik een douche gepakt aan een waterfontijntje, ongelooflijke verfrissing en daarna ging het terug vrij vlot.

 

Recette van de dag : 2 bleinen, 1 op mijne kleine teen en aan de andere voet 1 onder mijne dikke teen. Lang geleden was dat maar ondertussen weten we al wel hoe dit aan te pakken. Komt wel goed.  

M'n roommate is een Belg uit Waver. Een laagvlieger, loopt 2 etappes tegelijkertijd. Doe ik niet meer aan mee als het anders kan. Je houdt niets van je dag over. Ik blijf het op mijn gemak doen en eerlijk gezegd ben ik er niet rouwig om dat ik alleen loop. Er hoeven geen vragen te worden gesteld. Morgen naar Azambuja denk ik. Ook nog een kort stukje, daarna komen er enkele kleppers aan. We zien wel. Ik ga stillekes slapen.