Genoeg hebben is geluk; meer dan genoeg hebben brengt ongeluk.
Dat geldt voor alle dingen, vooral echter voor geld.
Lao-Tse
Dat geldt voor alle dingen, vooral echter voor geld.
Lao-Tse
Zie me hier zitten met een frisse Estrella 1906. Dat wil dus zeggen dat ik in Caldas das Reis ben aangekomen. Gedoucht, kleren gewassen en ready om het stadje te verkennen op zoek naar een supermarktje. Net zoals in Pontevedra ben ik weer in zo een megaherberg terechtgekomen. In deze herberg geen masseur die je donativo 40 minuten masseert maar er is wel annex een tattooshop waar je voor een appel en een ei een schelp op je lijf kan laten inken. Ik ben benieuwd hoeveel er morgen met zo'n schelp rondlopen. Big business voor de hospitalero.
De logies in de herberg is goedkoop, 6€, maar erg netjes kan je het niet noemen. Versleten beddegoed, uitgeleefde toiletten en douches en de pelgrims zitten en slapen zoals sardienen in een dozeke opeengepropt. Maar ik klaag niet want dan had ik maar een hostal moeten opzoeken. Dat spreekt voor zichzelf.
Gisterenavond in de herberg moest ik nog mee aanschuiven voor een glas wijn bij Juan de Portugees, zijn broer en hun respectievelijke lieven. Toffe gasten. Juan is een jonge wijnboer in het zuiden van Portugal. Samen met die gasten is er nog een andere gast bij. Ik weet niet in welke relatie hij tot hen staat maar hij loopt er rond met zo een pomp om je bloeddruk te meten. 10 op 17 was zijn laatste meting daarjuist. Hij wou de mijne ook meten. Laat maar stelde ik hem gerust. Wat ben je er nu mee als je weet, weet ik veel, dat je bloeddruk 20 op 35 op een camino is ? Als er gezondheidsrisico is om te vertrekken moet je beter thuisblijven en problemen vermijden.
De eerste 5 km heb ik alleen gelopen. Goed stapweer en alhoewel het hemelzwerk soms dreigde met regen, het bleef droog. Fris maar geen al te felle wind en weeral van die prachtige heuvelende landschappen. De brug in Pontevedra die ik ondertussen gepasseerd was sprak weeral tot de verbeelding. Majestueuze St. Jacobsschelpen sieren haar brugpeilers. Je stapt over een stenen kunstwerk dat duizenden pelgrims heeft gedragen.
Aan de eerste stop voor een koffie kwam ik Christiana uit Braga tegen. Wie ooit het boek van Monica van Leke - Pelgrimstocht op hoge hakken - heeft gelezen kan zich voorstellen dat dit een maffe onderneming is. Zij wil ook een camino op hoge hakken lopen. Ik verwees haar naar het boek, ze ging uit haar dak. We hebben samen een kilometerke of 10 gestapt. Ok Iris uit Lissabon kwam meestappen. Il heb weeral veel bijgeleerd over de lifestyle van de jongere generaties. Steaks nog wat socializen met de herberggasten en morgen wordt het dan de voorlaatste stop vaar SdC. Padron, ik ga er de beroemde peperkes proeven. Goed, tot hier. Ik wip even de supermarkt in voor mn avondeten. Een fleske wijn soldaat maken moet lukken met Portugese knakkers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten