Over de Natuur : Altijd als we proberen er iets uit te lichten,
merken we dat het vastgehaakt zit aan alle overige dingen in het universum.
John Muir
merken we dat het vastgehaakt zit aan alle overige dingen in het universum.
John Muir
En we zijn vertrokken . De kop is er af, en het was er nogal een lelijke. Maar ik heb tenminste goed geslapen vannacht en Lynn ook zo vertelde ze me. Gisterenavond nog een Francesinha binnengespeeld en dat wilde ik nog even vermelden. Lekker. Nu we toch over eten bezig zijn : ....Om 8 wilden we zeker ontbijten om op tijd te kunnen vertrekken. Een goed ontbijt kan je wel apprecieren als je een stevig potje wil gaan stappen. Rond halfnegen waren we repen snijden. Nog meer volk uit de Passenger Hostal zou gaan pelgrimmeren. Ondermeer een Portugees die ik 's morgens op de gang al begroet toen hij een douche zocht. Hij stapte een verkeerde binnen en ik wees hem er op dat hij de vrouwendouches binnenduikelde. "But I am a woman" repliceerde hij. Ja hij had wel wat, sorry voor de uitdrukking, ietwat vrouwelijke manieren. Aimable mens overigens, hij begon aan zijn 7de camino. Het moet lukken dat hij hier op mijn kamer in het monasterio ligt. Hij had een petekindje in Rixensart België en daarjuist begon hij prompt een whatsapp videogesprekje met dat wicht en ik moest me voorstellen als zijnde 'ook' een Belg alsof mijn aanwezigheid daar in dat monasterio een buitenaardse verschijning betrof.
Het regende bij vertrek deze morgen. Dat beviel me minder, Lynn evenmin maar goed, je kan er niets aan veranderen. Het vervolg was regenjas aan en uit totdat we een 10 kilometertjes verder waren, toen kwam de zon er door en werd het lekker warm.
Het was geen mooi parcours. 17 miles with cobblestones zei mijne stapmaat. Kasseien, allemaal verhard en hobbelig. Lynn stelde het niet al te veel op prijs. Nu heeft ze wat pijn in haar knie, mijne paardebalsem uit het Zwarte Woud doet al z'n werk. Good stuff zei ze. Nee dat loopt niet plezant. Je loopt als je niet oplet je voeten kapot met zo een zware rugzak.
Ook was er niet veel te zien onderweg. Straten, bebouwde kommen, rijbanen zonder voetpad, industriële zones enzovoort. Ik wil even aannemen dat de kwaliteit van de weg nog een beetje in het verlengde lag van de via Lusitana tussen Lissabon en Porto. Maar ik ga niet zagen, morgen is het misschien veel mooier. Dan trek ik naar Barcellos, overmorgen naar Ponte de Lima waarna Lynn terug naar de States verkast.
De albergue hier is verzorgd. Ik zit hier in een monasterio, een klooster maar ik heb de indruk dat er geen paters meer zijn. Ik maak juist de bedenking dat ze gisteren misschien allemaal naar die Sé kathedraal in Porto zijn afgezakt en hier of daar nu hun après-ski houden. Alleszins nette kamers, goeie douches, een lieve hospitalera en dan verandert je perspectief zienderogen. Zojuist enkele boodschappen gedaan. Beetje kokeneten gespeeld met de inductiekookplaat en nu, samen met mijne stapmaat maken we op het gemakske een fleske witte wijn soldaat. Daar draait ze haar handjes niet voor om. Ik ga goed slapen. Nog wat vertellen links en rechts want er loopt hier ineens wat volk rond. Ik vind het gezellig hier. Basta nu, nog wat fotokes zie en dan ga ik nog even mijn andere maat Els haar relaas onder de loupe nemen. Ze heeft er weeral een stuk of 100 paaltjes doorgedraaid zo meldde ze me terloops. Tot morgen. Ik ga even de link naar het fotoalbum geven. Dat gedoe met die slideshow werkt niet zoals ik het wil
https://photos.app.goo.gl/7e31yKWFFbawxB4GA
https://photos.app.goo.gl/7e31yKWFFbawxB4GA
Geen opmerkingen:
Een reactie posten