XIV - 28K - Serandello - Agueda

The present moment is the only moment available to us
and it is the door to all moments

                                                                                                                                    Thich Nhat Hanh 

Dat was een een nette herberg gisteren. Een Frans echtpaar, een Spanjool, een koppeltje Taiwanezen en Tiziana maar die had een single room. En dan nog Ellie een 67 jarige dame uit de regio Tilburg, Nederland. Met Tiziana ben ik gisterenavond nog naar een  Portugees restaurant geweest voor een estafada, een menu met 2 joekels van sateetjes, salade en frietjes. Hot sauce erbij, het heeft gesmaakt. Tiziana ben ik niet meer tegengekomen vandaag. Waarschijnlijk was ze al om 7 uur repen snijden. Ik kom haar zeker hier of daar onderweg nog wel tegen.

Venijnige etappe vandaag. 39°C terug een hittegolfprik, de godganse weg asfalt waarop die warmte weerkaatst en bijna 30 paaltjes. Ik was om 8 uur als laatste vertrokken. Na een uurtje of 3 had ik Ellie ingelopen. Die was een goed kwartiertje voor mij doorgegaan aan de albergue. We hebben samen gestapt tot in Agueda. Merkwaardige dame die Ellie. Heeft al 40000 km op haar staptellertje staan. Overal in Europa heeft ze GR's gelopen. Ook heeft ze haar gouden kooi waarin ze als miljonaire leefde ontvlucht om van het echte geluk te kunnen genieten, met name de vrijheid. Na een herseninfarct in 2002 heeft ze jarenlang moeten revalideren en aan haar geheugen werken. Na haar herstel bleek ze over paranormale gaven te beschikken waardoor ze in het brein en de toekomst van anderen kon kijken. Onderzoekers hebben studies op haar uitgevoerd en een tijdje lang heeft ze deze gaven aangewend tot nut van de medemens. Dit vergde zoveel energie van haar dat ze er mee heeft moeten stoppen. Ja toch wel, het was ondanks die kokende ketel boven m'n kop een spirituele achtbaan waarin ik vandaag terecht was gekomen. Gaande van de vrijmetselaars naar de Church of Scientology, het Chi-punt, Boedha ....en nog van alle eigenaardige religies.  Heel interessant als je met je 2 voeten op de grond weet blijven te staan. 

Regelmatig hebben we halt gehouden om te drinken en af te koelen. Grappig, we vroegen aan mensen die hun voortuin sproeiden om ons nat te spuiten om af te koelen. Eerst aarzelden ze wel maar daarna beleefden ze er toch plezier aan. Dat was warm vandaag. Ellie werd zelfs even onwel van de hitte. Gelukkig was er een cafeetje in de geburen zodat ze even terug op haar plooi kon komen.

Op TV bij zo'n tussenstop zagen we dat er serieuze bosbranden waren in Braga. Dat is nog een heel stuk boven Porto, ik hoop dat die brand zich niet uitbreidt. Ik heb hiernaast op de kaart bij Braga een icoontje geplaatst.

 

De herberg hier in Agueda is ook weeral een juweeltje. 12€, nette douches, proper bedlinnen, comfortabele keuken, patio waaronder ik nu zit te tikken. Het leven is weer draaglijk zou mijn stapmaat zeggen. Zo, morgen neemt Ellie de trein en ik pikkel verder richting Porto, waarnaartoe weet ik nog niet precies, ik zie nog wel. Ik had graag op 4 september toegekomen, dan landt Charlotte, m'n nieuwe stapgezel. Het zal 5 september worden vrees ik. De laatste etappe naar Porto telt bijna 40 km en bij deze hitte wordt dat kwasi onmogelijk. Maar zo heeft Charlotte een dagje sightseeing Porto extra :-) . Ik zie er naar uit.  😉😉😉.