zondag 2 september 2018

XV - 24K - Agueda - Albergeria de Nova



Een zwerver is een mens die onderweg thuis is.

                                                                                                                                          Henry Miller



Jawadde, ik had al lang mijn schrijfsels moeten gepost hebben. Een toffe ontmoeting vandaag met een 25 jaar jonge dame uit Rotterdam, Katelijne genaamd, is hieraan oorzaak. Maar beginnen bij het begin. Gisterenavond kon je een take-away bestellen in de albergue maar ik had in de LIDL al een menuke aangeschaft. Een pastaschotel met kalkoen, beetje gepimpt met gerookte zalm en snoeptomaatjes ... bon ! Mijn roommate Ellie had terug een opflakkering van haar maagontsteking, dat was dus minder. Ze voelde zich niet opperbest. De Taiwanezen, ze zitten hier ook in de albergue, hebben gisterenavond nog een fles rode wijn soldaat gemaakt op het terras samen met wat opwarmgerechten bami en nasi en aanverwante junkfood. Ze zijn dronken in hun bed geduikeld. Raar volkje, apart, zeggen niets en lachen maar alleen.
Om halfacht, appel aan bed, er zat chaos in mijn hoofd. Ik slaagde er deze morgen niet in om alles op rij en in orde te krijgen om te vertrekken. Ellie had al thee gezet en kwam eens kijken waar ik bleef. Ze dacht dat ik een hartaanval had gekregen of iets dergelijks. Ik ben dan toch kunnen van start gaan, zij het met wat vertraging.

Toffe stapmaat die Ellie, veel nieuwe inzichten gekregen in spiritualiteit. Zinvol geheel deze wandeling. Jammer dat er op enkele mooie stukjes weer zoveel asfalt moest doorgedraaid worden. Vanaf nu zou het gaan beteren. In Albergeria a Velha haakte Ellie af. De volgende etappes zou ze gedeeltelijk met het openbaar vervoer afleggen. Niks moet er nog voor haar. Wandelingen moeten schoon zijn zo oordeelt ze. Indien niet neemt ze het openbaar vervoer. Het vele asfalt heeft hier debet aan. Ik ben nog een kilometer of 8 verder gestapt tot in Albergeria a Nova. Dit stukje door een prachtig sparrenbos. Alles is kurkdroog in het bos. Het minste vonkje kan hier een inferno veroorzaken. Soms ruik ik een brandlucht en dan slaat de schrik me toch om het hart. Loos alarm meestal maar als je de beelden beziet op TV van die bosbranden daar in Braga wordt je toch alert.

Ook weeral een leuke herberg hier, vriendelijke mensen en ondertussen ook weeral de gekende logés vanuit de vorige herberg. Sebiet ga ik naar het restaurant, een kilometertje verder samen met Katelijne. Katelijne Is hier gisteren aanbeland met een kniekwetsuur. Bij een afdaling heeft ze haar knie verzwikt en na een dagje rust hoopt ze morgen terug van start te gaan. Waarom kan ik nu eens geen vlaamssprekende vent tegen het lijf lopen ? Ja zeg, de komedie druipt er nu af ! Ik stel zulk jeugdig gezelschap wel op prijs. Op een camino worden de leeftijdsbarrières gesloopt als je hart daar voor open staat. Deze ontmoetingen leiden vaak tot ontluisterende gesprekken. Geweldig is dat. Maar nu trek ik naar het restaurant voor een hapje. Misschien Cataplana ? Volgens het recept van Greet, m'n ex-collega, liefst !
😉😉😉.


2 opmerkingen:

Hugo Van Britsom zei

Hey de Jan,
Al 16 dagen ver, ge ziet er al scherp uit.
Het gaat je blijkbaar goed af, ook met het steeds wissellende gezelschap.
Het is fijn om je camino op de 'voet' te kunnen volgen.
Donderdag krijg je misschien nog 'vlaams' gezelschap. Jammer genoeg kan ik beide pelgrims niet weg brengen. Het zou fijn zijn het omgekeerde wel te kunnen doen.
In de Hola van deze maand staat een wandeling die wel bij ons gezelschap zou kunnen passen: Wandelen op de Via Scaldea, tussen Zwijnaarde en Gavere.
Dat is iets voor later op het jaar, als het niet meer zo warm is!
Grtjs
Hugo Peregrinus

Marc De Smet zei

Hey Jan
Ik kijk er naar uit je een van de volgende weken ergens te treffen. Wij komen toe in Porto op 6/9 en starten op 7/9. Groetjes Marc D S